۱۳۸۹ دی ۱۷, جمعه

والدین و فرزندان


پدر یا مادر بودن بسیار دشوار است .تجربه ای است پر زحمت سخت و گاهی اوقات رنجش آور .اما ممکن است بسیار خرسند کننده هم باشد تلاشی است پر ارزش اما بی مزد مادام العمر و تمام وقت .بسیاری از والدین بی هیچ آمادگی قبلی نسبت به آنچه پیش رو دارند .این تجربه را آغاز میکنند و بیشتر آنان بدون دریافت کمترین سپاس و قدردانی وظیفه خود را به انجام میرسانند غافل از آنکه دلواپسی در مورد رفتار فرزندان و نحوه کنار آمدن با آنان رایج ترین منشاء تنش یا فشار روانی برای والدین امروزی است .
اگرچه فرزند سالاری در جامعه ما تا آنجا پیش رفته است که همه برنامه  ریزیها و اهداف پدران و مادران را تحت الشعاع قرار میدهد .تمام تلاش والدین این  است که خواسته های بجا و نابجای فرزندان خود را برآورده  سازند.متاسفانه این دیدگاه همیشه آثار مطلوب و شایسته ای را به بار نمی آورد.و والدین اغلب از رفتار فرزند خود خشمگین .شرمنده و یا خجل شده و ناچار هستند به تهدید و داد و فریاد متوسل شوند گاها درباره نحوه مهار رفتار فرزندشان با همسر خود جرو بحث و مجادله میکنند و اسیر دامهایی در رابطه با تربیت فرزند خود میشوند که میزان فشارهای روحی آنها را می افزاید.و کار تربیت را دشوارتر میسازد.و از طرفی هم باعث میشود که فرزندان بدون اعتماد به نفس و پرتوقع و در روابط اجتماعی ناموفق با آیند با شکست های تحصیلی و شغلی مواجه یا برعکس.تحصیل محور یا شغل محور یا برتری طلب شوند.
از آنجاکه مهمترین و اساسی ترین وظیفه والدین تربیت فرزندانی سالم است که از ثبات عاطفی برخوردار باشند.فرزندانی که منابع و تدابیر و مهارتهای لازم را برای ورود به دنیای بزرگسالان را کسب کرده باشند.این کار مستلزم یادگیری شیوه های کاربردی برای ارتقای رشد سالم است .از جمله اینکه چگونه رفتارهای پسندیده کودک را تشویق کنیمو با رفتارهای بد او برخورد موثر داشته باشیم.همه والدین میخواهند فرزندانشان در آینده جوانانی سازگار و رها از هر شکل رفتاری و عاطفی باشند.
اما تنها تعداد اندکی از آنها با آموزشهای لازم در خصوص تربیت فرزند یا چگونگی  بهره گیری از شیوه تغییر رفتار جهت میل به اهدافشان آشنا میشوند.در واقع تربیت بطور صحیح راهی برای اجتناب از گیر افتادن در دامهاست و لازمه این کار آموختن نحوه اثرگذاشتن بر رفتار فرزند و راهنمایی کردن او بدون متوسل شدن به داد و فریاد-یادگیری نحوه تشویق فرزند هنگامیکه رفتار مناسبی از خود نشان میدهد و نیز همکاری کردن با همسر در امر تعلیم و تربیت همچون دو عضو یک تیم است .
تمرین:
دوره نوجوانی خود را مرور کنید .و یک صفحه را راجع به احساسات و مسائل وروابط با والدین و توقعات و خشم ها و نگرانی هایتان پر کنید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر