مشکلات موانعی هستند که در مواجهه با آنها سرعت زندگی کردنمان را کاهش میدهیم و گاهی به اجبا رمتوقف میشویم تا بررسی کنیم که چه اشکالاتی در رفتارمان یا طرز تفکرمان وجود دارد که منجر به ایجاد این مشکل شده است.در واقع مشکلات علامت و نشانه اند .نشانه ضعفها و ناتوانی های ما در امور مختلف نشانه زیر پا گذاشتن قوانین حاکم بر زندگی که حالا به واسطه این ترمز(مشکل) آن ضعف و نادانی شناسایی شده وحیران میشود .به این ترتیب مشکلات ماموریت دارند تا ما را رشد دهند . عامل تغییر ما هستند به سمت تعالی و تکامل.
انسانها در سختیها ساخته میشوند ما در روبرو شدن با چالش های زندگی امکانات ارزشمند درونیمان را کشف و ابراز میکنیم تا از آن چالش به خوبی عبور کنیم آنگاه بواسطه اقداماتمان تبدیل به فردی دیگر میشویم.
پس دعای همیشگی من این است که:
خداوندا به من کمک کن تا در برخورد با مشکلات و موانع زندگی با احترام و صبوری مواجه شوم و چیزی و کسی را مقصر ندانم و سرزنش نکنم و همه چیز را معلم معنوی خودم بدانم که در گذشته آنها را انتخاب کرده ام .من به این ماجرا نیاز دارم تا با آنها سرعتم کم شود و چیزهایی درباره خودم بیاموزم.من میدانم هیچ رویدادی گرچه دردناک و غیر مطلوب بد مطلق نیست بلکه در طول زمان اثر مثبتش را نشان میدهد .
آنچه امروز برای من سخت و دشوار است عامل تغییرات اساسی در طرز تفکر و رفتارهای من است.و میدانم این مشکلات به طور اتفاقی برای ما پیش نمیآید بلکه طبق قانونمندی عالم آنها را به زندگی خود دعوت میکنیم .حال اگر در اوج بحران بتوانیم تعادل ذهنی و عاطفی مان را حفظ کنیم برخورد سازنده تری با مشکل خواهیم داشت .و عقلانی تر تصمیم می گیریم که چه کنیم.
گر چه عموم مردم در روبرویی با مشکلات تنها درصدد تغییر وضعیت بیرونی (جنگ با مشکل یا فرار از مشکل) هستند و این اصل مهم را فراموش میکنند که خود آنها بواسطه نیازشان به تغییر آن ماجرا را جذب کرده اند و کمتر ممکن است به منبع ایجاد و جذب مشکل (خودشان) توجه کنند .بیشتر به سراغ تغییر دیگران و وضعیت میروند.
آسان ترین اقدام کنترل بیرونی است که هر کس سعی دارد این کار را انجام دهد.اما ما روشی دیگراتخاذ میکنیم و با مشکلات به عنوان آیه و نشانه با احترام برخورد میکنیم.
انسانها در سختیها ساخته میشوند ما در روبرو شدن با چالش های زندگی امکانات ارزشمند درونیمان را کشف و ابراز میکنیم تا از آن چالش به خوبی عبور کنیم آنگاه بواسطه اقداماتمان تبدیل به فردی دیگر میشویم.
پس دعای همیشگی من این است که:
خداوندا به من کمک کن تا در برخورد با مشکلات و موانع زندگی با احترام و صبوری مواجه شوم و چیزی و کسی را مقصر ندانم و سرزنش نکنم و همه چیز را معلم معنوی خودم بدانم که در گذشته آنها را انتخاب کرده ام .من به این ماجرا نیاز دارم تا با آنها سرعتم کم شود و چیزهایی درباره خودم بیاموزم.من میدانم هیچ رویدادی گرچه دردناک و غیر مطلوب بد مطلق نیست بلکه در طول زمان اثر مثبتش را نشان میدهد .
آنچه امروز برای من سخت و دشوار است عامل تغییرات اساسی در طرز تفکر و رفتارهای من است.و میدانم این مشکلات به طور اتفاقی برای ما پیش نمیآید بلکه طبق قانونمندی عالم آنها را به زندگی خود دعوت میکنیم .حال اگر در اوج بحران بتوانیم تعادل ذهنی و عاطفی مان را حفظ کنیم برخورد سازنده تری با مشکل خواهیم داشت .و عقلانی تر تصمیم می گیریم که چه کنیم.
گر چه عموم مردم در روبرویی با مشکلات تنها درصدد تغییر وضعیت بیرونی (جنگ با مشکل یا فرار از مشکل) هستند و این اصل مهم را فراموش میکنند که خود آنها بواسطه نیازشان به تغییر آن ماجرا را جذب کرده اند و کمتر ممکن است به منبع ایجاد و جذب مشکل (خودشان) توجه کنند .بیشتر به سراغ تغییر دیگران و وضعیت میروند.
آسان ترین اقدام کنترل بیرونی است که هر کس سعی دارد این کار را انجام دهد.اما ما روشی دیگراتخاذ میکنیم و با مشکلات به عنوان آیه و نشانه با احترام برخورد میکنیم.
در صد مرگ ومیر مشکلات در زمان طفولیت بالاست . میدانید چرا ؟
پاسخحذفچون بچه ها میم مشکلات را بر میدارند.
در صد مرگ ومیر مشکلات در دوران طفولیت بالاست . میدانید چرا؟
پاسخحذفچون بچه ها میم مشکلات را بر میدارند.
با سلام
پاسخحذفمن هم کاملا با متن بالا موافقم ، تو زندگیم به موانع کوچک و بزرگی برخوردم که هرگز نخواستم اسم مشکل
روشون بذارم.راستش اعتقادم اینه که خدا بقدری دوستم داره که امکان نداره بخواد اذیتم کنه ، خدا عشق و محبته چطور ممکنه بخواد ازارمون بده نه امکان نداره . همیشه به خودم میگم حتما قرار بوده اتفاق بدتری بیفته ، بعد خوب حواسم رو جمع میکنم تا متوجه اشتباهم بشم و راه حل رو پیدا کنم .دوستان خدا خیلی بیشتر از اونی که فکرش رو کنیم مهربونه فقط خودش میدونه چه خطرهای بزرگی رو ازما و عزیزامون دور کرده و ما عجیب از انها غافلیم . ایمان داشته باشیم که خدا خیلی خیلی دوستمون داره ،میم، مشکلات رو برداریم و نگاه خود را عوض کنیم.