۱۳۸۹ بهمن ۱۳, چهارشنبه

درس 2



زمانی که با مشکلات غیر منتظره روبه رو می شوید، باید با آنها مواجه شوید، به عکس العمل درونی خود (به گفتگوهای ذهنی تان) درباره آن ماجرا هوشیار باشید. نه چیزی را مقصر بدانید و نه کسی را سرزنش کنید، نه حتی خودتان را.
به واقعیت موجود احترام بگذارید و به خود بگویید این ماجرا برای تغییر و رشد من لازم است، به شرط اینکه آن را شر ندانم، بلکه آن را بپذیرم، یعنی بدانم که این درد نشانه دعوت به تحول است. از خود بپرسم چگونه این ماجرا را انتخاب کرده ام.
تا زمانی که علت مشکلات خود را در بیرون از وجودمان جستجو می کنیم، نمی توانیم آنها را حل کنیم و در نقش قربانی باقی می مانیم. نه تنها مشکلات، بلکه احساسات ما علائمی هستند که باید با توجه کامل پذیرفته شوند. اگر آنها را نپذیزیم، مالک رفتارهای ما خواهند شد، و اگر قبول کنیم که هرکس برای رشد خود با سختی ها و هیجاناتی شدید روبه رو می شود، زودتر تعادل روانی خود را پیدا کرده و می توانیم پاسخ هایی منطقی و مناسب به آن مسائل بدهیم.

تمرین
قبل از هر واکنش و عکس العمل بیرونی مکث کنید. به خود بگویید عجله ای برای پاسخ دادن ندارم. می خواهم موضوع را خوب درک کنم. به این ترتیب، ذهن و ضمیر ناخودآگاه خود را برنامه ریزی تازه ای می کنید، تا دیگران شما را کنترل نکنند. می توانید، با چند نفس عمیق تنش و اضطراب را کاهش داده و برای پاسخ مناسب فکر کنید.

نکته : ریشه همه مشکلات ما در درون ماست و راه حل همه مشکلات نیز در درون ماست.

۱ نظر:

  1. In a day, when you don't come across any problems, you can be sure that you are traveling in a wrong path.

    اگه روزی در زندگی به مشکلی برخورد نکردید. بدانید که راه را اشتباه میروید.
    من خودم این را دارم برای خودم درونی میکنم که همیشه باید مشکلی باشه که من در راه تعالی خودم اون را بتونم حل کنم و در عین حال ازش لذت ببرم.

    پاسخحذف